این روزها این آهنگ مهدی مقدم همیشه توی ذهنم وول می خوره...
از آدما دلم گرفت واسه همیشه
دلم می خواد دعا کنم اما نمیشه
حتی خدام جوابمو دیگه نمی ده
خداجونم یه کاری کن نگو نمیشه
بهم نگو گناه من واسه چی بوده
نگو که اشتباه من واسه کی بوده
دوسش داشتم دوسش دارم قد نفسهام
بدون اون نمی تونم من خیلی تنهام
چه کردن آدما با روزگارم
چه کردم با خودم درمون ندارم...
اگه دنیا می خواست تنها بمونیم
نمی خواستم اونو تنهاش بذارم...
خیلی مهمه که ما به چه آهنگهایی گوش میدیم...چون به تجربه به خودم ثابت شده که عمیقا روی روح و روان آدم تاثیر میذاره...
البته برای من از همه چیز مهمتر شعر اون آهنگه...
شعر قشنگی بود اما تیترشو خیلی دوست داشتم...
ذهن خسته...
این روزا ذهن منم هست....
خستگی ذهن بدترازخستگی جسمه....خیلی...