آدمی دلش خالی از غصه باشد باید درآدمیت او شک کرد زیرا که همان زمان که آدم آفریده شد غصه هم همراه او آفریده شد.... عزیزم غصه خوردن همیشه اجباری بوده نه فقط این روزها...اما اینو بدون که تو همدردهای زیادی داری و تنها نیستی...
سلام.به نظر من غصه همراه آدم آفریده نشده...این خود ما هستیم که با تفکراتمون ...با رفتارمون نسبت به دیگران ...با توقعاتمون از دیگران...و با خیلی کارای دیگمون غصه رو می آفرینیم .... شادی تقسیم شده یک شادی مضاعف است و غصه تقسیم نشده یک غصه مضاعف...
آدمی دلش خالی از غصه باشد باید درآدمیت او شک کرد زیرا که همان زمان که آدم آفریده شد غصه هم همراه او آفریده شد....
عزیزم غصه خوردن همیشه اجباری بوده نه فقط این روزها...اما اینو بدون که تو همدردهای زیادی داری و تنها نیستی...
سلام.به نظر من غصه همراه آدم آفریده نشده...این خود ما هستیم که با تفکراتمون ...با رفتارمون نسبت به دیگران ...با توقعاتمون از دیگران...و با خیلی کارای دیگمون غصه رو می آفرینیم ....
شادی تقسیم شده یک شادی مضاعف است و غصه تقسیم نشده یک غصه مضاعف...
این روزها که اجبارها زیاد شده اند اما این یکی را اجباری نمی دانم...
منم اجباری نمی دونم...
سلام
اگه آدم خودش بخواد میتونه جلوی غصه خوردن....افسردگی..و خیلی چیزای دیگه رو بگیره...به این میگن نظریه انتخاب....
(البته تئوریک....کی بش عمل میکنه....الله اعلم ..!!!!)
اره دیگه. نخوای غصه بخوری انقدر چیزا واسه غصه هست که مجبور میشی غصه بخوری!!!!