خیلی سخته که بغض داشته باشی ، اما نخوای کسی بفهمه ... خیلی سخته که عزیزترین کست ازت بخواد فراموشش کنی ... خیلی سخته که سالگرد آشنایی با عشقت رو بدون حضور خودش جشن بگیری ... خیلی سخته که روز تولدت ، همه بهت تبریک بگن ، جز اونی که فکر می کنی به خاطرش زنده ای ... خیلی سخته که غرورت رو به خاطر یه نفر بشکنی ، بعد بفهمی دوست نداره
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
و تکرار خواهد شد...شکستن هایی بی پایان!
و این جزئی از زندگی است... مهم اینه که چه جوری تاب بیاوری...
خواستم بگویم کاش یکبار هم یکی می آمد و می ساخت
یادم آمد که گفته بودین اگه این کاش ها نبود زندگی چی می شد...
زندگی ای می شد !!
:-( نمیدونم چی بگم
درباره؟؟
من ترجیح میدم ترتیبش رو اینجوری ببینم :
منو گرفت
غرورم شکست
غمهام برای همیشه رفت
پس کی میخواهی محبت رو یاد بگیری آخه ؟
آره دوست خوبم... اینم می شه...
من...محبت... مگه ندارم؟
محبت کافی نیست عزیزم
روش نشون دادنشه که اصله
خیلی سخته که بغض داشته باشی ، اما نخوای کسی بفهمه ... خیلی سخته که عزیزترین کست ازت بخواد فراموشش کنی ... خیلی سخته که سالگرد آشنایی با عشقت رو بدون حضور خودش جشن بگیری ... خیلی سخته که روز تولدت ، همه بهت تبریک بگن ، جز اونی که فکر می کنی به خاطرش زنده ای ... خیلی سخته که غرورت رو به خاطر یه نفر بشکنی ، بعد بفهمی دوست نداره